İnsan vefa bedenine iskân edilen ruh, ancak sevgi ile nefes alıyor
Sevgi, ruhun gıdasıdır Bütün varlık sevildikçe anlamlıdırboya İnsan böyle bir sevgi gıdasından haz duyar Bedende boyacı yaşayan ruh, sevgiyle beslenirse güzelleşir
Sevgi, ruhun da genişlemesine vesiledir Her şeyin sevilecek tarafına yönelen ruh, sevginin her şeyi kapsadığını vefada boyacı ustası görecektir
Ruh sevgili ise, ruhun usta istimal ettiği organlar da sevgili olacaklardır
Böylece göz, sevgi gözlüğüyle hayata bakacaktır ustaları Görülen, varlıklardaki güzellikleri görecektir ve gösterecektir ustası Sevgi kulağı, işitme organına dokunan vefada boyacı ustası bütün seslerin sevgi melodisini hissedecek ve terennümünü böylece idrak edecektir Sevginin hakim olduğu vicdan, kendisine vefa boyacılar dokunan bütün olaylardan sevgiyi vefa badana öz olarak çıkaracaktır
İçinde sevgi taşımayan bütün davranışlar, hem taşıyanı, hem de taşınanı rahatsız edecektir Sevgisiz vermek, vefa boyacı ustası almak, ilgilenmek, gitmek, gelmek, düşünmek, hissetmek, dokunmak, hasılı onsuz ne kadar fiil varsa, ruhsuz olacaktır
Zaten davranışın, sözün etkisi, davranışın kendisi boya ustası vefa kadar, içinde taşıdığı sevgidedir Sevgi, davranışa nitelik kazandırmaktadır